Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 και μετά, επί προεδρίας Μπιλ Κλίντον, οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και συγκεκριμένα η CIA βάζει σε πιλοτική εφαρμογή ένα πρόγραμμα μυστικών κρατήσεων, ανακρισεων και βασανιστηρίων (“extraordinary rendition”) υπόπτων τρομοκρατίας σε μυστικές τοποθεσίες άλλων χωρών γνωστές ως black sites. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου και την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους το πρόγραμμα περιλαμβάνει ολοένα και περισσότερες χώρες στις μυστικές εγκαταστάσεις των οποίων κρατούνται, ανακρίνονται και βασανίζονται ύποπτοι για τρομοκρατία.
Απο το 2001 ως τώρα έχουν γίνει γνωστές τουλάχιστον 136 περιπτώσεις “υπόπτων” που υπέστησαν αυτή τη διαδικασία στα πλαίσια αυτού του προγραμματος το οποίο συμμετείχαν περισσότερες από 54 χώρες ανάμεσα τους η Λιθουανία, η Ρουμανία, η Ταϋλάνδη, η Αίγυπτος, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, η Ιορδανία και η ΣΥΡΙΑ του καθεστώτος Άσαντ.
https://www.vox.com/2014/12/9/7361291/map-cia
Ο βαθμός συμμετοχής των ξένων κυβερνήσεων δεν ήταν ίδιος. Σε κάποιες περίπτωσεις οι ξένες κυβερνήσεις συνέβαλαν στον εντοπισμό και τη σύλληψη υπόπτων από κοινού με τη CIA, σε κάποιες άλλες αναλάμβαναν μόνες τους τον εντοπισμό και τη σύληψη και παρέδιδαν τους υπόπτους στη CIA, σε κάποιες άλλες παραχωρούσαν εγκαταστάσεις στη CIA για να κάνει τις ανακρίσεις και τα βασανιστήρια ενώ σε κάποιες άλλες το έργο των ανακρίσεων και των βασανιστηριων το αναλάμβαναν οι ίδιες οι ξένες κυβερνησεις για λογαριασμό της CIA. Όπως παραδέχθηκε και ο πρώην πράκτορας της CIA Robert Baer: “αν θέλετε μια σοβαρή ανάκριση, στέλνετε τον αιχμάλωτο στην Ιορδανία, αν θέλετε να βασανιστεί, να τον στέλνετε στη ΣΥΡΙΑ, και αν θέλετε κάποιον να εξαφανιστεί, τον στέλνετε στην Αίγυπτο”.
https://www.aclu.org/other/fact-sheet-extraordinary-rendition
Η C.I.A. και η Επιτροπή Πληροφοριών της Γερουσίας αποφεύγουν τον όρο “βασανιστήρια”, προτιμώντας όρους όπως “ενισχυμένες τεχνικές ανάκρισης” ή “πρόγραμμα παράδοσης, κράτησης και ανάκρισης”. Πολλές από τις σχετικές τεχνικές που χρησιμοποίησε η C.I.A. μετά τη σύλληψη σημαντικών υπόπτων και κατηγορουμένων έχουν τεκμηριωθεί στα υπομνήματα της, τα οποία κυκλοφόρησαν από την Κυβέρνηση Obama, αλλά και από πολυάριθμες διαρροές, όπως η έκθεση της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού (Δ.Ε.Ε.Σ.). Μερικές τεχνικές που υποστηρίζεται ότι έχουν χρησιμοποιηθεί είναι: η πρωκτική σίτιση και ενυδάτωση, η κράτηση σε χώρο μεγέθους κουτιού, η χρήση κρύου νερού -ορισμένοι από τους συνεντευξιαζόμενους από τη Δ.Ε.Ε.Σ. δήλωσαν ότι συχνά υποβάλλονταν σε λουτρό κρύου νερού κατά τη διάρκεια της ανάκρισης-, η χρήση υδατοπινάκων -η διαδικασία ασφυξίας από το νερό περιλαμβάνει το τράβηγμα του ατόμου σε μια κεκλιμένη σανίδα, με τα πόδια πάνω από το κεφάλι, τοποθετώντας ένα πανί πάνω από το πρόσωπό του ώστε να καλύπτει τη μύτη και το στόμα, ενώ το νερό χύνεται συνεχώς πάνω στο ύφασμα για να μειωθεί η αναπνοή, να προσομοιωθεί ο πνιγμός, και να προκληθεί πανικός-, χτυπήματα και απειλές -ξυλοδαρμοί συνέβαιναν συχνά πολλές φορές την ημέρα, ενώ οι απειλές αφορούσαν και τις οικογένειες των κρατουμένων-, θέσεις άγχους -συμπεριλαμβανόταν η συρρίκνωση στο πάτωμα με τα χέρια δεμένα πάνω από το κεφάλι, ή το κρέμασμα από το ταβάνι με αλυσίδες για περισσότερες από τρεις ημέρες-, η στέρηση ύπνου -τακτική που χρησιμοποιήθηκε συστηματικά, και θεωρήθηκε ως βασικό εργαλείο στις ενισχυμένες ερωτήσεις-, η αναγκαστική γυμνότητα και περιορισμένη διατροφή.
Συγκεκριμένα στη ΣΥΡΙΑ μία εκ των εγκαταστάσεων όπου κρατούνταν, ανακρίνονταν και βασανίζονταν ύποπτοι είχε συγκεκριμένο σχεδιασμό ατομικών κελιών σε σχήμα φέρετρου ενώ έχουν αναφερθεί πρακτικές βασανιστηρίων με τη μέθοδο της “Γερμανικής καρέκλας” (German chair).
https://www.opensocietyfoundations.org/voices/20-extraordinary-facts-about-cia-extraordinary-rendition-and-secret-detention
Μία από τις γνωστές περιπτώσεις ανθρώπων που απήχθησαν από τη CIA και παραδώθηκαν στις αρχές άλλης χώρας ώστε να υποβληθούν σε ανακρίσεις και βασανιστήρια είναι η περίπτωση του Maher Arar ενός Καναδού μηχανικού με καταγωγή από τη ΣΥΡΙΑ ο οποίος μάλιστα έχει μυνήσει τις ΗΠΑ καταγγέλοντας την απανθρωπη μεταχείρηση του. Η ιστορία έχει ως εξής: κατά τη διάρκεια οικογενειακών διακοπών στην Τυνησία ο Maher Arar απαγάγεται από τη CIA στο αεροδρόμιο John f. Kennenty , κρατείται και ανακρίνεται σε αμερικανικό έδαφος για 13 μέρες και κατόπιν μεταφέρεται αεροπορικώς μετά από διαφορες στάσεις σε Ιταλία και Ιορδανία, στη ΣΥΡΙΑ όπου και παραδίδεται στις συριακές αρχές για να κρατηθεί, να ανακριθεί και να βασανιστεί. Ένα χρόνο μετά, τον Οκτώβριο του 2003, και αφου μεσολαβησει η Καναδική κυβέρνηση, θα αφεθεί ελεύθερος .
Ο ΣΥΡΟΣ πρέσβης στην Ουάσινγκτον Imad Moustapha θα ανακοινώσει επισημα πως δεν προέκυψαν στοιχεία που να εμπλέκουν τον Maher Arar σε υποθέσεις τρομοκρατιας.
https://www.newyorker.com/magazine/2005/02/14/outsourcing-torture