“Ακολουθεί η μετάφραση της εισήγησης που πραγματοποιήθηκε στα αγγλικά του συντρόφου από το αναρχικό εξεγερτικό Περιοδικό 325 στην εκδήλωση (https://athens.indymedia.org/event/84890/ ) που διεξήχθη στο ελευθεριακό στέκι Πικροδάφνη για την στήριξη του Ταμείου Αλληλεγγύης φυλακισμένων & Διωκόμενων Αγωνιστ(ρ)ιών.”

Θέλω να ξεκινήσω λέγοντας ότι λυπάμαι που δεν είμαι μαζί σας ζωντανά, να δω τα πρόσωπα των συντρόφων/ισσων που παρακολουθούν σήμερα. Υπάρχουμε όλο και περισσότερο σε μία πραγματικότητα που κυριαρχείται ολοένα και πιο πολύ από τις οθόνες και από συσκευές που έχουν γίνει τεχνητά υποκατάστατα της πραγματικής, της ανθρώπινης πρόσωπο με πρόσωπο επικοινωνίας, κάτι που πραγματικά λείπει στην παρούσα κατάστασή μας.

Ελπίζω λοιπόν πως μία μέρα θα μπορέσουμε να δούμε τα πρόσωπα ο ένας/μία του άλλου/ης, τις εκφράσεις συνενοχής μας, να ανταλλάξουμε κάποια συνωμοτικά λόγια. Ζούμε σε στιγμές που τα “κινήματα”, προτιμώ να τα αποκαλώ τα υπολείμματα αυτών, παλεύουν να βρουν μία νέα ενέργεια, ένα νέο μονοπάτι, μία νέα τροχιά διαμέσου αυτών των καιρών της πανδημίας, της κραυγαλέας καταστολής και ελέγχου που έχει συμβεί σε όλο τον κόσμο, και όχι μόνο στα “κινήματα”.

Για αυτό το λόγο σας μιλάω σήμερα, ως σύντροφος με βαθιά ανησυχία για το τί μας έρχεται από τον ορίζοντα με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα από ότι συνέβαινε στο παρελθόν. Για να χτίσω διασυνδέσεις διεθνώς, για να διαδώσω ιδέες που μπορούν να μετασχηματιστούν σε πράξεις, επειδή είμαστε αναρχικοί/ες, όχι φιλόσοφοι, ακαδημαϊκοί, αριστεριστές ή ακτιβιστές, είμαστε αυτοί/ες που δεν βλέπουμε διαχωρισμό μεταξύ των ιδεών και της πράξης, που μετασχηματίζουμε την κάθε μέρα μας σε επίθεση.

Η συλλογικότητα 325 με τις εκδόσεις της από το 2004 γεννήθηκε από ένα DIY ήθος, με εξεγερτική θεματική, για την ποινική καταστολή και το «έγκλημα», την αυτονομία, ενάντια στις φυλακές και στην ψυχιατρική, μετεξελισσόμενη σε επόμενα τεύχη σε ένα “εξεγερμένο περιοδικό του κοινωνικού πολέμου και της αναρχίας”. Από την αρχή υπήρχε μία αυξανόμενη επικέντρωση στη διεθνή οπτική, αλλά ειδικά στην ανάπτυξη της τεχνολογίας, στην καταστροφή, στον θάνατο και έλεγχο που αυτή επιβάλλει.

Πρόσφατα στα τελευταία 3 τεύχη, το νο10, νο11 και το τρέχον νο12 στο οποίο επικεντρώνει αυτή η παρουσίαση, έχει δοθεί έμφαση σε μία οπτική ενάντια στην τεχνολογία. Φτάνοντας στο σημείο να δοθεί όνομα σε αυτήν την επιταχυνόμενη μεταβολή εντός του κράτους, του καπιταλισμού και του τεχνο-βιομηχανικού συστήματος, ως η 4η και 5η Βιομηχανική Επαναστάση (ΒΕ) και εντός αυτών τον κίνδυνο της Τεχνολογικής Μοναδικότητας (Technological Singularity).

Το πρόσφατο τεύχος του 325, αποτελεί μία συνάντηση διεθνών αναρχικών ατομικοτήτων και συλλογικοτήτων που επικεντρώνουν σε σχετικές θεματικές, ανάλυσης των νέων πραγματικοτήτων που είναι η 4η και 5η Βιομηχανική Επανάσταση. Νιώθω ότι χρειάζεται ένας ορισμός και για τις δύο εδώ. Η 4η Βιομηχανική Επανάσταση (επίσης γνωστή ως Βιομηχανία 4.0) είναι ο εξελισσόμενος αυτοματισμός των παραδοσιακών κατασκευαστικών και βιομηχανικών πρακτικών, με τη χρήση σύγχρονης έξυπνης τεχνολογίας.

Η μεγάλης κλίμακας επικοινωνία μεταξύ μηχανών και το Δίκτυο των Πραγμάτων (Internet of Things, IoT) ολοκληρώνονται για επίτευξη αυξημένου αυτοματισμού, βελτιωμένης επικοινωνίας και αυτο-επισκόπησης, και για την παραγωγή έξυπνων μηχανών που μπορούν να αναλύσουν και να διαγνώσουν θέματα χωρίς την ανάγκη τις ανθρώπινης παρέμβασης. Αυτά θα καθοριστούν κυρίως από την ανάδυση τεχνολογιών όπως η ρομποτική, η τεχνητή νοημοσύνη, η νανοτεχνολογία, οι κβαντικοί υπολογιστές, το δίκτυο των πραγμάτων (IoT), το βιομηχανικό δίκτυο των πραγμάτων, τα συστήματα αποκεντρωμένης συναίνεσης, η κοινωνία χωρίς ρευστό χρήμα, τα κρυπτονομίσματα, οι 5G ασύρματες τεχνολογίες, η 3D εκτύπωση και τα πλήρως αυτόνομα οχήματα. Όλα αυτά, όπως μάλλον οι περισσότεροι/ες από εσάς θα γνωρίζετε, ήδη διαπερνούν τη σημερινή κοινωνία μας, κάτι που δείχνει ότι η 4η ΒΕ είναι ήδη καθοδόν.

Η 5η ΒΕ θα συμβεί παράλληλα με την 4η, και έχει να κάνει περισσότερο με τον ορισμό της ηθικής και του αντίκτυπου της τεχνολογίας που αναπτύσσεται κατά την 4η ΒΕ. Δεν θα επηρεάσει μόνο το πως οι μηχανές χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν προϊόντα αλλά το πως ζούμε γενικώς. Ήδη η ψηφιοποίηση της βιομηχανίας και της εργασίας έχει αλλάξει την έννοια της 9 με 5 εργασίας και αυτό είναι πιθανό να επεκταθεί περισσότερο. Ήδη βλέπουμε μία αύξηση της εργασίας από το σπίτι κατά τη διάρκεια της καραντίνας, που τώρα έχει αρχίσει να προωθείται ως το εναλλακτικό στυλ της εργασίας, αν είσαι βέβαια τυχερός αρκετά για να είσαι καταρτισμένος ώστε να κάνεις αυτές τις δουλειές.

Το πως οι εργοδότες μπορούν να μας επιβλέπουν και να επικοινωνούν με εμάς, το πως ακόμα και το να πας να αγοράσεις οτιδήποτε από έξω μπορεί να γίνει πλέον με online αγορές και παράδοση, κάτι που επίσης αυξήθηκε γρήγορα κατά τη διάρκεια των καραντινών οδηγώντας ακόμα πιο πολύ στην πτώση των εμπορικών φυσικών αγορών και της εργασίας εντός αυτών. Αυτά είναι ορισμένες από τις πτυχές με τις οποίες θα ασχοληθεί η 5η ΒΕ, το πως η 4η ΒΕ θα μας επηρεάσει και θα επηρεάσει την κοινωνία εντός της οποίας ζούμε. Οι εξουσίες και οι καπιταλιστές έχουν επίγνωση της επίπτωσης που θα έχουν οι νέες τεχνολογίες, το ότι θα υπάρχει μία καθυστέρηση μεταξύ της τεχνολογικής εξέλιξης και των υποτιθέμενων ωφελειών αυτής, όπως έγινε και στις προηγούμενες βιομηχανικές επαναστάσεις.

Θα συμβεί μία δραστική αναμόρφωση των κρατών πρόνοιας, η δημιουργία ενός καθολικού βασικού εισοδήματος, που θα λαμβάνεται ασχέτως της κατάστασης εργασίας. Πάνω από όλα αυτά θα δούμε μία έμφαση στην «αντιμετώπιση» των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, όπου οι εταιρείες θα ενδιαφέρονται περισσότερο για έναν “πιο πράσινο καπιταλισμό”, χρησιμοποιώντας ανανεώσιμες πηγές ενέργειες, περιορίζοντας το ίχνος τους στο περιβάλλον. Κάτι που βλέπουμε ήδη να συμβαίνει εντός του καπιταλισμού, όχι απαραίτητα επειδή ενδιαφέρονται για το πως η κοινωνία σκέφτεται για αυτό, αλλά περισσότερο επειδή προσαρμόζονται στην καταστροφή του πλανήτη που ήδη συμβαίνει. Όχι τίποτε άλλο αλλά η καταστροφή, η εξάλειψη και η μόλυνση απλώς θα μεταφερθούν αλλού καθώς νέοι περισσότερο καταστροφικοί πόροι, ορυκτά και διαδικασίες θα απαιτηθούν για την παραγωγή αυτών των πράσινων τεχνολογιών.

Ο καλύτερος τρόπος να κατανοήσουμε την 5η ΒΕ είναι να τη δούμε ως τη διαχείριση των επιπτώσεων, αυτών που αλλάζει η 4η ΒΕ, χρησιμοποιώντας τις προαναφερθείσες τεχνολογίες, όπως την Τεχνητή Νοημοσύνη, την κυβερνητική, τους αλγόριθμους, τους αυτοματισμούς, κοκ, ώστε να διαχειριστεί, να δημιουργήσει μία μεταβολή στο πως τα ανθρώπινα όντα λειτουργούν και ζούνε, εργάζονται και κοινωνικοποιούνται, καταναλώνουν και παράγουν. Το πως ακόμα και το κράτος, ο καπιταλισμός και η κοινωνία λειτουργούν, με λιγότερη έμφαση σε συγκεκριμένα στοιχεία που έχουν αυτοματοποιηθεί και δημιουργώντας άλλες υποδομές, υποτίθεται λόγω ενδιαφέροντος για την κοινότητα και το περιβάλλον.

Όπως ξέρουμε αυτό ήταν πάντα ένα ψέμα, έτσι δίνεται έμφαση στο πως όλη αυτή η αναπτυσσόμενη τεχνολογική επιστημονική ανάπτυξη, όπως πάντα, γίνεται εις βάρος ενός πλανήτη που πεθαίνει, το πως αντιμετωπίζουμε μία “βιολογική εκμηδένιση” ή όπως καλύτερα περιγράφεται το “6ο Γεγονός Μαζικής Εξάλειψης/Εξαφάνισης” όσον αφορά τη βιόσφαιρα και τα ζωικά είδη που ήδη παλεύουν να επιβιώσουν. Ακόμα και η έννοια του αγώνα ήδη έχει και θα γίνεται ολοένα και περισσότερο τμήμα του του κόσμο τεχνο -φυλακή στον οποίο ζούμε.

Συμβαίνει, σίγουρα σε μερικές υπερανεπτυγμένες τεχνολογικά χώρες, μία αναδιάρθρωση, μία αλλαγή, μία μεταβολή της παραγωγής ή ακόμα και εξαφάνιση της έννοιας της βιομηχανίας όπως την ξέρουμε. Το πως, μαζί με αυτό, παραδοσιακές μορφές αντίστασης, ειδικά αυτές βασισμένες στην τάξη, ενσωματώνονται και γίνονται τμήμα του συστήματος. Ως παράδειγμα του πως έχουν θολώσει οι γραμμές μεταξύ των εννοιών της τάξης, του πως ο συνδικαλισμός έχει γίνει τμήμα της λειτουργίας της προόδου του καπιταλισμού αντί να είναι μία επαναστατική δύναμη, του πως καθώς μιλώ πρόσφατα έχουν περαστεί νόμοι από το ελληνικό κράτος για την περαιτέρω φυλάκιση της κοινωνίας, για την μεταμόρφωση της έννοιας της εργασίας ώστε να ταιριάζει στις δυτικές χώρες, ενώ ο Μητσοτάκης μαζί με τον Μπακογιάννη ανοίγουν την Ελλάδα στην ανάπτυξη, για να γίνει ένας παράδεισος των νέων τεχνολογιών του μέλλοντος.

Αυτή θα μπορούσε να είναι μία άλλη συζήτηση για μία άλλη φορά σύντροφοι/ισσες. Θα ήθελα να επικεντρωθώ σύντομα στις θεματικές που αγγίζουν τα άρθρα του ίδιου του τεύχους. Πρώτα έχουμε το “Αυτοματισμός, Ρομποτική και οι επιπτώσεις τους στην Εργασία” που μόλις αγγίξαμε νωρίτερα, για το πως θα μεταμορφωθεί η έννοια της εργασία, για την ιδέα του κράτους πρόνοιας, για το πως η μαζική ανεργία λόγω των τεχνολογικών εξελίξεων θα μπορούσε να αποτελέσει ένα συχνό φαινόμενο όπως έδειξαν η καραντίνα της πανδημίας και η πρόσφατη “οικονομική κρίση”. Του πως οι ξεχωριστές εξελίξεις εντός της 4ης και 5ης ΒΕ θα οδηγήσουν σε αυτές τις μεταβολές, όχι μόνο μέσα στους φυσικούς χώρους εργασίας αλλά και στο πως βλέπουμε την εργασία και την χαλάρωση, το κράτος, την κοινωνία, την κοινότητα κοκ στο μέλλον. Του πως σχεδιάζεται μία μετα-βιομηχανική κοινωνία δυστοπικών αναλογιών, η οποία δεν θα απαιτεί φυσική βίαιη καταστολή αλλά περισσότερο έναν ψυχολογικό γραφειοκρατικό αλγοριθμικό εξαναγκασμό.

Η συνεχιζόμενη πανδημία και τα καταπιεστικά μέτρα σχολιάζονται επίσης σε άρθρα, επειδή αυτό που βλέπουμε και ελπίζω ότι οι περισσότεροι/ες εδώ θα έχουν επίγνωση είναι το πως η πανδημία και κυρίως η καραντίνα αποτέλεσαν μία αφορμή για τους τεχνοκράτες και τους επιστήμονες μαζί με τους τεχνο-επιχειρηματίες σαν τον Μασκ, την Google, την Apple και την Boston Robotics να επιταχύνουν τη χρήση τεχνολογιών και της επιστήμης στις ζωές μας, αλλά περισσότερο ποντάρουν στον φόβο και στην απομόνωση πάνω στα οποία αυτές θεριέβουν.

Αυτό με οδηγεί σε ένα άρθρο από την Ιταλική συλλογικότητα “Resistenze al Nanomondo” πάνω στο “Υπερανθρωπισμός και Τεχνητή Αναπαραγωγή”, που αφορά το πως η γενετική, η βιοτεχνολογία και ακόμα και η νανοτεχνολογία χρησιμοποιείται για να «παίξει» με τα σώματά μας ακόμα και στο κυτταρικό επίπεδο σε ένα τρελό κυνήγι για ένα άτρωτο ανθρώπινο ον, για αιώνια ζωή, ακόμα και στο άνοιγμα της πόρτας για την ένωση μηχανής και ανθρώπου.

Υπάρχει ακόμα το υπέροχα γραμμένο άρθρο “Ψυχολογία της Μηχανής” από τον John Zerzan ειδικά γραμμένο για το τρέχον τεύχος. Ο Zerzan, η Πράσινη Αναρχία και η αντί-πολιτισμική τάση έχει υπάρξει μία αναδυόμενη επιρροή στην συλλογικότητά μας καθώς περνάει ο καιρός, επειδή ακριβώς τα θέματα τα οποία επιλέγει αφορούν την κυβερνητική, έννοιες της πραγματικότητας, το ρόλο των αλγορίθμων, το ρόλο της τεχνητής νοημοσύνης. Το πως έχουμε ήδη για κάποιο καιρό γίνει περισσότερο σαν τις μηχανές στις φυσικές και ψυχολογικές μας συμπεριφορές.

Αυτή η διαπίστωση οδηγεί και σε άλλα κείμενα γύρω από την έξυπνη τεχνολογία, όπως τα έξυπνα τηλέφωνα και το 5G, στο πως αυτά μας επηρεάζουν και θα μας επηρεάσουν περισσότερο, στο πως όλες αυτές οι εξελίξεις από την 4η και 5η ΒΕ θα τρέξουν πάνω από τα ήδη κατασκευαζόμενα δίκτυα 5G. Αυτό που είναι σημαντικό εδώ όμως είναι το πόσο τρωτά είναι αυτά τα συστήματα, ιδιαίτερα τα δίκτυα πάνω στα οποία στηρίζονται. Ως μία παράπλευρη σκέψη, πρόσφατα είχαμε ένα κύμα από επιθέσεις σε υποδομές 5G στην Ευρώπη σε πολλές χώρες κατά τη διάρκεια των καραντινών, και ήταν έκπληξη ότι δεν ήταν όλες συγκεκριμένα αναρχικές επιθέσεις. Μαζί με άλλα γεγονότα έδειξαν την τρωτότητα τους, όπως η τελευταία διακοπή στην παροχή internet αυτό το μήνα, που οδήγησε πολλά διεθνή websites να κλείσουν λόγω της δυσλειτουργίας πλατφορμών νέφους (cloud). Τίποτα δεν είναι ανίκητο, σε αντίθεση με το πόσο δηλώνουν ότι είναι, και θα ήθελαν να είναι, οι τεχνοκράτες και οι ιερείς της επιστήμης.

Μαζί με αυτά τα άρθρα έχουμε τη συμβολή από το σύντροφο μας Ντίνο στην “Διεθνή Συνάντηση ενάντια στην Τεχνολογία και στην Επιστήμη”, ο οποίος πάντα έχει διατηρήσει μια αξιοπρεπή και συνεχή στάση ενάντια στην τεχνολογική φυλακή για την οποία μιλάμε εδώ.

Υπάρχουν ακόμα γραπτά για την “Κοινωνία χωρίς μετρητά”, ένα ήδη διογκούμενο φαινόμενο ειδικά μετά την έναρξη της πανδημίας. Περιγράφει την εξαφάνιση του φυσικού νομίσματος, την online ψηφιοποίηση του χρήματος, μαζί με την ανάδυση των κρυπτονομισμάτων. Τέλος έχουμε ορισμένα ενδιαφέροντα άρθρα για το πως εντός της τεχνολογικής μεταβολής που ήδη συμβαίνει, θα δούμε μία περαιτέρω επέκταση έξω από τη γη στο διάστημα, είτε με τη δημιουργία του δορυφορικού συστήματος Starlink από τον Elon Musk ή με τη γενική ανάπτυξη της βιομηχανίας, την εξερεύνηση, εκμετάλλευση, κυριάρχηση στο διάστημα όσο η Γη γίνεται ένα όλο και πιο κατεστραμμένο μέρος.

Είναι ξεκάθαρο από την ανάλυση και την κριτική που περιέχεται στο τρέχον τεύχος, το ότι ξεκάθαρα έχει εμφανιστεί στις μέρες μας ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, όχι σε κάποιο μακρινό μέλλον που περιέχεται σε ένα δυστοπικό διήγημα ή ταινία, αλλά αρχίζει να γίνεται πραγματικότητα τώρα στο παρόν. Με την ανάδυση μία “εξυπνότερης από τον άνθρωπο” μηχανικής νοημοσύνης που είναι στο επίπεδο του Εξολοθρευτή και του Μάτριξ. Θα δούμε τα κράτη, τον καπιταλισμό και τις κοινωνίες να κυβερνώνται ολοένα και περισσότερο από αυτήν. Κατευθυνόμαστε προς την κατασκευή μίας κοινωνίας όπως την περιέγραψε ο Αλφρέντο Μπονάνο στο “Μετα-βιομηχανική Κοινωνία”, όπου το χάσμα μεταξύ εκείνων που θα γνωρίζουν τη γλώσσα των νέων τεχνολογιών και θα αισθάνονται τα οφέλη από αυτήν, μέσα στις απομονωμένες οχυρωμένες νησίδες προνομίων, θα μεγαλώνει από αυτούς που δεν την κατανοούν, αποκλεισμένοι εξ’ αρχής από αυτήν ή όσων επιλέγουν να την αρνηθούν, σπρωγμένοι μέσα στα νέα γκέτο. Ήδη βλέπουμε εξεγερσιακά ξεσπάσματα που παράγονται από όλα αυτά μαζί με τις επιπτώσεις της πανδημίας και των περιορισμών κίνησης.

Αρκεί να παρατηρήσεις την άνοδο στις μέρες μας του ολοκληρωτισμού σε μία αναδυόμενη Ρωσία και την άνοδο της Κίνας, χώρες εμμονικές με τις τεχνολογικές εξελίξεις για τον έλεγχο των πληθυσμών τους. Εάν επικεντρώσουμε στην Κίνα για παράδειγμα, ήδη λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό ως ένα ολοκληρωτικό κράτος της 4ης και 5ης ΒΕ, με έξυπνες πόλεις, ρομποτική και τεχνητή νοημοσύνη να διαπερνούν το σύνολο του πληθυσμού. Από την αναγνώριση προσώπου που επιβάλλεται στα παιδιά στα σχολεία ή από τα τεχνολογικά στρατόπεδα συγκέντρωσης του μέλλοντος για τον εγκλεισμό των Ουιγούρων έως το πραγματικό γεγονός ότι έχει ένα σύστημα επιτήρησης πραγματικού χρόνου που χωρίς πλάκα αποκαλείται “Skynet”. Γιατί πρέπει αυτό να μας αφορά; Γιατί αυτές είναι ακριβώς οι τεχνολογίες που αντιγράφει η Δύση! Επίσης αναπτύσσεται ένας διακρατικός ανταγωνισμός μεταξύ όλων των χωρών παγκόσμια για την τεχνητή νοημοσύνη, της κυβερνητική και τον αυτοματοποιημένο πόλεμο, που προσομοιάζει με προηγούμενους παγκόσμιους πολέμους, φτάνοντας στο σημείο να βάζει τα κράτη στα πρόθυρα ενός νέου πολέμου.

Συνδυάστε όλα αυτά με έναν online κατοπτρικό κόσμο τεχνητής και επαυξημένης πραγματικότητας, που διαφημίζει μία διέξοδο από τον φυσικό κόσμο με τον οποίο τα ανθρώπινα όντα γίνονται όλο και λιγότερο συνδεδεμένα. Είτε είναι μέσω των παιχνιδιών, της επικοινωνίας, ακόμα και των αισθημάτων, δεν θα χρειάζεται να φύγεις από την άνεση του δικού σου σπιτιού, που δεν είναι και πολύ μακριά από όπου είμαστε τώρα. Ένα αυτόνομο άνετο κελί φυλακής δικής μας δημιουργίας για το οποίο χρησιμοποιούμε την ψηφιακή κάρτα κλειδί για να φυλακίσουμε τους εαυτούς μας. Είναι οι αλγόριθμοι, οι αναλυτές δεδομένων, οι τεχνοκράτες που θα κυβερνούν το κράτος του μέλλοντος. Ακόμα και το πως οι νέοι άνθρωποι θα δημιουργούνται, κάτι που προάγει περαιτέρω την Τεχνολογική Μοναδικότητα, όπου οι άνθρωποι γίνονται ρομπότ και τα ρομπότ άνθρωποι. Ένας ορισμός της Τεχνολογικής Μοναδικότητας, για να μπορέσουμε να την καταλάβουμε, είναι ότι αποτελεί ένα σημείο στο χρόνο κατά το οποίο η τεχνολογική ανάπτυξη γίνεται ανεξέλεγκτη και μη αναστρέψιμη, έχοντας ως αποτέλεσμα μη προβλέψιμες αλλαγές στον ανθρώπινο πολιτισμό. Είναι βασικά το σημείο όπου είτε η τεχνητή Νοημοσύνη ή ανθρώπινα όντα σε συνδυασμό με ΤΝ, θα έχουν ως αποτέλεσμα μία ισχυρή υπερ-νοημοσύνη που ποσοτικά υπερβαίνει κατά πολύ όλη την ανθρώπινη νοημοσύνη. Αυτό πάλι έχει τις δυστοπικές αναλογίες καταστάσεων που περιγράφονται στην ταινία “Ghost In The Shell” ή στο βιβλίο “Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος”, μία κατάσταση όπου κάθε κύτταρο και άτομο, κάθε μυαλό θα έχει ενσωματωμένη τεχνολογία και τότε θα είναι πολύ αργά για αντίσταση.

Έτσι μέσα από αυτήν την σκοτεινή εικόνα, αντλούμε κάποιο φως, μέχρι και φωτιά, από την επιρροή του Ρώσου συγγραφέα/φιλοσόφου Nikolay Chernyshevsky, ο οποίος είχε μεγάλη επιρροή στους Ρώσσους επαναστάτες, αναρχικούς και νιχιλιστές. Θα πάρω τον τίτλο ενός από τα διηγήματά του και θα ρωτήσω “Τί πρέπει να γίνει”;

Οι αναρχικοί/ες πάντα κατόρθωναν να προσαρμόζονται και να είναι επιδέξιοι/ες στη χρήση των νέων τεχνολογιών για να αντιπαλέψουν το σύστημα που προσπαθεί να τους/τις ελέγξει. Από τους κατασκευαστές βομβών, στους χειριστές όπλων, στους τυπογράφους, πλαστογράφους, για να θυμηθούμε τους αναρχικούς στα τέλη του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου, οι οποίοι πολέμησαν την άνοδο της τότε αναδυόμενης βιομηχανικής επανάστασης και της τεχνολογικής και επιστημονικής καταπίεσης που την συνόδευε. Το ίδιο θα συμβεί και στη νέα εποχή, και είναι αυτό που το έντυπο και εγώ σας προτείνω εδώ. Η εποχή της “προπαγάνδας της πράξης” χρειάζεται να επιστρέψει, επειδή ακόμα μία φορά ως αναρχικοί/ες περιοριζόμαστε στο πως μπορούμε να λειτουργήσουμε και αυτό απαιτεί από εμάς να επιτεθούμε αντί να θρηνούμε για τα μέσα που χάνονται και στα οποία βασιζόμασταν.

Η αναρχία πρέπει να ξαναγίνει απειλή, χρειάζεται να προκαλέσει φόβο στον εχθρό πάλι, να κάνει το φόβο να αλλάξει πλευρά. Το σαμποτάζ, η καταστροφή της κοινωνικής μηχανής, των δικτύων της, της περιουσίας, των μέσων παραγωγής είναι κυρίαρχης σημασίας μέσα σε αυτό το εφιαλτικό παρόν που πάει να δημιουργηθεί.

Ακόμα και εμείς στο 325 ως συλλογικότητα καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να εξελιχθούμε μαζί με τις καταστάσεις. Όπως έχουμε δηλώσει πρόσφατα, δεν ξέρουμε εάν η συλλογικότητά μας θα συνεχίσει ή θα εξελιχθεί ως μέρος κάτι άλλου, αλλά σίγουρα ξέρουμε που πρέπει να δοθεί η εξεγερσιακή σύγκρουση.

Η πρόσφατη καταστολή ενάντια στο 325 είναι ένα παράδειγμα του πόσο φοβούνται μία τέτοια προοπτική εάν κερδίσει έδαφος, το οποίο έχει σαφώς τη δυνατότητα να το κάνει. Δεν είναι σύμπτωση ότι επιτέθηκαν ενάντια στη συλλογικότητά μας μετά την δημοσίευση του τεύχους 12 πέρυσι. Χρειάζονται περισσότερες πρωτοβουλίες με κριτική και ανάλυση ενάντια στον κόσμο της τεχνολογικής φυλακής, ανάλυση παλαιών αγώνων διεθνώς, τις αποτυχίες τους, τις επιτυχίες τους. Χρειάζεται να συμβεί μία ρήξη μεταξύ των παλαιών μορφών αγώνα, ακόμα και των απομειναριών του αναρχισμού, ώστε να εμφανιστεί μία νέα μορφή που προσαρμόζεται στο σύγχρονο κρίσιμο σταυροδρόμι. Η αντιπληροφόρηση, οι εκδόσεις, οι χώροι, οι εκδηλώσεις είναι σημαντικά για να δημιουργήσουν τη βάση, να δημιουργήσουν την ανταλλαγή της γνώσης, των ιδεών, της εμπειρίας που πηγαίνει πέρα από απλά λόγια. Επειδή όπως σχολίασα και στην αρχή αυτής της παρουσίασης οι αναρχικοί ήταν πάντα με τις ενέργεια, την ζώσα πράξη. Μόνο τότε μπορεί να διαμορφωθεί μία νέα επίθεση από την συγγένεια, τις άτυπες μορφές οργάνωσης, διεθνώς συντονισμένη ενάντια σε αυτό το νέο Λεβιάθαν που είναι η 4η και 5η ΒΕ και η Τεχνολογική Μοναδικότητα. Επειδή αν δεν γίνουν αυτά, η Γη, όλα τα ζώντα είδη και εμείς ως ανθρώπινα όντα όπως τα γνωρίζαμε είμαστε σε κίνδυνο.

Αναδημοσίευση από: https://athens.indymedia.org/post/1613652/